Stempels en keurmerken

En dan is het duidelijk. Het gedrag dat je kind al sinds zijn 3^e vertoond heeft een naam gekregen. Voor jou was het kwartje al lang geleden gevallen. Je ervaringen uit de zorg hadden de link al lang gelegd. Maar toch zit het je niet lekker. Is je kind ineens een aandoening of is het gewoon weer een stempel of keurmerk die ergens op gedrukt wordt.

Boeken schaf je aan over het onderwerp. Je wordt lid van verschillende fora om je ervaringen te kunnen delen met anderen. Ondertussen huilt je moederhart. Bij een elke forum lijkt het wel of ook daar mensen hun ongezouten mening klaar hebben. Zowel naar de diagnose als naar anderen toe die het even moeilijk hebben. Het is ook niet niks als je ineens te horen krijgt dat je kind een autismespectrumstoornis heeft.

“Het onderbuikgevoel… Dat zit je niet lekker.”

Ergens voel je het knagen in je lichaam. Het onderbuikgevoel dat iets niet geheel klopt. Dat zit je niet lekker. Want is het eigenlijk wel autisme wat je kind heeft? Of is het eigenlijk meer autistisch gedrag wat je kind vertoont omdat je kind op deze manier tenminste nog ergens houvast aan heeft? Want immers heb je al gehoord; “Je hebt het niet. Je doet het.”

Het verhaal gaat verder. Je verteld dat er in korte tijd meerdere nare dingen zijn gebeurd terwijl jullie ook nog eens in een verhuizing zaten. Je kind was toen nog maar 3 jaar was. Sinds die tijd is hij veranderd. Voor de tijd was hij al wel snel overprikkeld en hield hij er niet van om steeds handjes te moeten geven, maar na die periode werd dit alleen maar erger. Moeite hebben met aanpassen aan nieuwe situaties.

“Autisme of autistisch gedrag.”

Wanneer kinderen zich vaak niet begrepen voelen of niet lekker in hun vel zitten, ze zich afsluiten voor de buitenwereld. Ze zich terugtrekken op hun kamer of zoals tegenwoordig in hun beeldschermen afschermen van de wereld om hun heen om tot rust te komen.

De mensen om het kind heen krijgen dan steeds meer moeite om verbinding en contact te maken. Ze oordelen op basis van wat ze zien en wat ze ervaring. Maar is het dan autisme of autistisch gedrag dat bijvoorbeeld door een trauma is veroorzaakt om zo weer controle te kunnen krijgen op de dingen die gebeuren?  

“Beautyschool Dropout.”

De meeste moeders kennen het wel. De film “Grease” waarin Frenchy, één van de Pink Ladies van school afgaat om aan haar opleiding van schoonheidsspecialiste te gaan beginnen. Maar niks lukt meer. Alles gaat fout en ze ontwikkeld faalangst. Ze stopt met de opleiding nadat haar geverfde haar in een roze suikerspin is veranderd.

Jouw kind zit nu ook al maanden thuis. Jouw hoogbegaafde zoon geeft aan dat hij nog nooit heeft kunnen leren terwijl hij voorheen prima cijfers haalde. Sommige talen lagen hem niet, maar ook daar behaalde hij voldoendes voor. De rest van de vakken gingen als een speer. Nu krijg je alleen maar te horen dat hij altijd spiekte. Maar jij weet beter. Hij heeft de lat te hoog liggen. En door zijn gedrag en zijn drang naar structuur, regelmaat en duidelijkheid probeert hij de controle te houden. Maar dat hij autistisch is… Dat gaat er bij jou niet in.

“Het vertrouwen komt terug.”

Tijdens de oudersessie werken we eerst aan de basis. Tijdens de eerste sessie kinderhypnose verwerken we de hele periode van voor de zwangerschap tot een paar jaar na de bevalling. Normaal tot ongeveer 2 jaar. Maar in dit geval neem ik ook het stuk mee van het derde en vierde levensjaar waarin een groot trauma was voorgevallen.

Ik neem speciale aandacht voor de bevalling waar er ineens een spoedkeizersnede moest plaatsvinden omdat je kind ademnood kreeg en zijn hartslag zakte. Jij voelde je machteloos terwijl je met spoed de ok opgereden werd. Je man die nog in zijn operatieschort gehesen werd terwijl ze al begonnen te snijden in je buik.

“Jij had het niet tot een goed einde weten te brengen.”

Je heb het gevoel alsof je gefaald had. Jij had het niet tot een goed einde kunnen brengen door je kind zelfstandig door het geboortekanaal te laten gaan. Ook je kind heeft niet leren doorzetten om door de moeilijkheden heen te gaan en daarna het succes gevoeld dat iets is gelukt. De imprint was gezet. De imprint van faalangst vanuit zowel jou als je kind. Tranen rollen tijdens de hypnosesessie over je wangen. En dan het moment van totale rust wanneer jij de hele periode opnieuw mag beleven op de manier die jij zo graag had gewild. Een glimlach verschijnt op je gezicht.

 “Vol vertrouwen de toekomst in.”

En dan zit je hier 4 weken laten voor de 2^e keer met je zoon. Na de oudersessie berichtte je me dat je zoon ineens veel zelfverzekerder was geworden. Van een bankhanger en beeldschermverslaafde is hij weer dingen gaan ondernemen. Weleens waar in kleine stapjes, maar het kwam op gang.

En nu gaat je zoon vol vertrouwen de toekomst in. Samen hebben we gekeken welke vakken hem energie geven en welke juist energie kosten. Waar hij eerst bijna onmogelijke doelen voor zichzelf stelde en steeds bevestigd werd in zijn faalangst werden veranderd in kleine doelen die haalbaar zijn. Zo heeft hij allemaal succeservaringen op kunnen doen. Hoe meer hij er behaalde, hoe groter zijn zelfvertrouwen.

Zijn faalangst is veranderd. Veranderd doordat de start nu anders is. Veranderd doordat hij positieve ervaringen op doet. Hij weet wat hij wil en werkt naar zijn doel. Zijn doel om net zo’n beroemde bioloog te worden zoals Freek Vonk.  

Ik ben erg benieuwd naar je reactie en/of mening over mijn blog. Laat je dit in een reactie weten? Dat zou ik erg leuk vinden.

Wil je jezelf en je kind verder helpen? Neem dan vrijblijvend contact met me op of boek een afspraak op www.regieopkoers.nl/reserveer/.

Volg je me ook op www.facebook.com/regieopkoers, www.linkedin.com/in/ericakoers en www.instagram.com/regie_op_koers?