Heksje Boemtida en het verdriet

Aan de rand van het bos staat een klein huisje. Een huisje tussen de bloemen. De muren die bedekt zijn met stukjes mos en varens staat helemaal scheef. De ramen kun je al bijna niet meer zien. De bloemen die in de tuin bloeien staan er voor. De voordeur is felrood gekleurd. En het dak! Het dak ziet eruit als een heksenmuts. Maar wel een heksenmuts waar een schoorsteen uit steekt. Al van een afstandje kun je zien dat er een vuurtje brandt in het huisje. Uit de schoorsteen komen pluimen met rook.

In het huisje woont heksje Boemtida. Zij is een heel lief heksje die maar zo groot is als mijn been. Heksje Boemtida is druk bezig in haar tuintje. Ze rent rond, duikt achter een grote zonnebloem om weer snel naar een ander plekje te rennen. Ze is op zoek naar de allerbeste verstopplek. Maar stilzitten kan ze niet. Tot de felrode voordeur open gaat en een bekende stem roep: “Wie niet weg is, is gezien! Ik kom!” Daar komt Feline aan. Het is de beste vriendin van heksje Boemtida.

Ze spelen heel vaak samen. Maar na vandaag wordt alles anders. Heksje Boemtida heeft gehoord dat Feline gaat verhuizen. Straks wonen ze niet meer heel dicht bij elkaar. Dan kunnen ze niet meer elke dag met elkaar spelen. Het maakt haar heel erg verdrietig. Ze gaat Feline dan zeker missen. Nu probeert ze er niet aan te denken. Ze spelen samen verstoppertje. Maar toch komen de tranen. Ze rollen over de wangen van Heksje Boemtida. Feline hoort heksje Boemtida huilen en komt bij haar staan. In plaats van haar af te buten slaat ze een arm om haar vriendinnetje heen. Ook zij is verdrietig.

Ze stoppen met spelen en gaan samen naar binnen. Ze moeten even wennen aan het schemerdonker. Wanneer hun ogen gewend zijn lopen ze naar de ketel die al boven het vuur hangt. In de ketel borrelt een doorzichtig papje. Een doorzichtig papje met op de bodem van de ketel vrolijk gekleurde blauwe steentjes die op en neer dansen. Maar de pap is nog niet klaar.

In de kast naast het vuur staan allemaal potten. Potten vol met bloemblaadjes. Elke pot heeft zijn eigen soort bloemen erin. Roze rozen, gele zonnebloemen, blauwe druifjes en nog veel meer. Er zijn zoveel potten met bloemsoorten dat de kast tot aan het plafond komt. Elke pot met bloemblaadjes heeft zijn eigen herinneringen. Herinneringen aan allemaal leuke dingen die heksje Boemtida heeft beleefd. En natuurlijk ook de herinneringen van de dingen die Feline en zij samen hebben gedaan.

Misschien wist je het nog niet, maar al die bloemblaadjes hebben ze zelf geplukt. Samen in de tuin van heksje Boemtida. De blauwe druifjes hadden ze per ongeluk met hun voetjes van de plant af gestoten toen ze radslagen aan het maken waren. De zonnebloemblaadjes namen ze vorige zomer mee nadat ze in het zonnetje op de zonnebloem hadden gelegen. En zo kan ik nog wel heel veel vertellen over al die potten met bloemblaadjes. Maar misschien kun jij zelf ook wel bedenken hoe ze samen aan al die bloemblaadjes zijn gekomen. Ik weet zeker dat jij dat kunt.   

Samen zoeken ze naar hun mooiste herinneringen. Ze kiezen de 7 allermooiste uit. Van elke herinnering pakken ze een bloemblaadje uit het potje. Ze stoppen ze 1 voor 1 samen in de ketel met de doorzichtige pap met blauwe steentjes die dansen op de bodem. Wanneer elk bloemblaadje in de pap valt komt er een kleur tevoorschijn. Rood, oranje, geel, groen, blauwe, donkerblauw en paars.

Ze pakken de grote pollepel die aan een rekje naast het vuur hangt en roeren samen door de pap. Ondertussen mompelen ze een spreuk. Een BFF-vriendinnen spreuk. Een spreuk zodat hun BFF-vriendschap blijft bestaan en ze altijd terug kunnen denken aan hun mooie herinneringen. Elke keer wanneer ze dat willen.

Ik hoor het ze mompelen:

Husselmussel toverdrank.

Laat het lekker smaken.

We willen geen stank.

Rood, oranje, geel en groen.

Wij blijven BFF’s.

Daar kan niemand wat aan doen.

Blauw, donkerblauw en ook nog paars toe.

We blijven elkaar zien.

Wij weten wel hoe.

Spelen tijdens de pauze op school.

Of bij elkaar thuis zoals voorheen.

Dan groeien onze herinneringen als kool.

Husselmussel toverdrank.

Een regenboog aan BFF-herinneringen.

Wij zeggen dank.

Ze vullen 2 bekers met de toverdrank en nemen die mee naar de keukentafel die middenin de kamer staat. Rond de tafel staan boomstronken waarop ze kunnen zitten. Ze gaan tegenover elkaar aan de tafel zitten. Ze proosten en tikken hun bekers tegen elkaar aan. Ze roepen samen in koor: “Op onze BFF!” en nemen tegelijk een slok.

Terwijl de warme regenboogdrank de buikjes van heksje Boemtida en Feline vult komt de zon door en verlicht de hele kamer. Het lijkt wel alsof de zon hun herinneringen nog mooier wil maken. En terwijl ze samen aan de keukentafel zitten verspreid de regenboog aan BFF-herinneringen door hun hele lichaam. Hun hoofd, hun armen, hun benen en hun buik. Overal worden de mooie herinneringen opgeslagen.

Ze sluiten hun ogen terwijl ze aan al die mooie herinneringen denken. Het lijkt wel alsof een onzichtbaar iemand een toverspreuk heeft opgezegd want tegelijk drukken heksje Boemtida en Feline elk hun eigen duim en eigen wijsvinger tegen elkaar. De herinneringen lijken steeds groter te worden. Zo groot dat er 2 regenbogen ontstaan tussen hun duim en wijsvinger. Een regenboog van herinneringen. Samen kijken ze naar de regenboog die steeds feller wordt.

Net op het moment dat de herinneringen minder worden laten ze hun duim en wijsvinger los. En doe maar mee. Denk maar eens aan al die mooie herinneringen en druk dan je duim en wijsvinger maar eens tegen elkaar. Ik weet zeker dat je dan ook een regenboog aan mooie BFF-herinneringen kunt maken.

En denk nu maar eens aan al die mooie herinneringen terwijl jij je duim en wijsvinger tegen elkaar aan drukt. Wanneer je merkt dat de herinneringen beginnen te verdwijnen laat jij je duim en wijsvinger weer van elkaar af gaan. Ook bij heksje Boemtida en Feline verdwijnt de regenboog langzaam. Maar de herinneringen blijven.

Wanneer Feline weer naar huis moet geven ze elkaar een dikke knuffel bij de felrode voordeur. Terwijl Feline over het paadje wegloopt zwaaien de meiden naar elkaar. Bij het tuinhekje blijft Feline staan, draait zich om en doet opnieuw haar duim tegen haar wijsvinger. Een heldere regenboog vol herinneringen komt weer tevoorschijn. Herinneringen waar ze altijd aan terug kan denken als ze verdrietig is omdat ze niet meer naast heksje Boemtida woont.

Heksje Boemtida doet het ook. Ook bij haar verschijnt weer de regenboog met mooie herinneringen. Blij nemen ze afscheid. Want zij weten dat ze altijd kunnen genieten van die mooie herinneringen en wanneer ze dat willen elkaar kunnen zien op het schoolplein of bij elkaar thuis wanneer ze afspreken.

En probeer het zelf maar eens. Druk maar weer je duim en wijsvinger tegen elkaar. Wedden dat jij ook gelijk weer terugdenkt aan al die mooie herinneringen? Zo heb je die altijd bij je. En elke keer dat je samen weer nieuwe BFF-momenten hebt dan doe je die er ook bij. Zo is ze altijd bij je. Gewoon door je duim en wijsvinger tegen elkaar aan te drukken als jij dat wil.

Dit helende verhaal is geschreven door Erica Koers van Regie op Koers, Praktijk voor MatriXcoaching en Hypnotherapie.

Wil je ook jouw kind helpen met een helend verhaal? Neem dan vrijblijvend contact met me op of boek een afspraak op www.regieopkoers.nl/reserveer/.

Volg je me ook op www.facebook.com/regieopkoers, www.linkedin.com/in/ericakoers en www.instagram.com/regie_op_koers?